Geld lenen aan werknemer met schulden?

Je werknemer kan in de schulden schieten. Natuurlijk heeft dat vervelende gevolgen voor hem, maar ook voor jouw bedrijf. Wat kun je eraan doen om dit te voorkomen? Bijvoorbeeld door preventie of interventie. Wat te doen en wat te laten bij werknemers met financiële problemen?

Open bedrijfscultuur

Praten, praten, praten. Zorg dat je mensen je vertellen wat ze bezighoudt. Betreffende het werk, maar ook persoonlijke zaken. Zorg voor een bedrijfscultuur waarbij het normaal is dat ook moeilijke dingen besproken kunnen worden. Door die openheid kun je financiële problemen in een vroeg stadium signaleren. Door met je medewerker over oplossingen te praten, kun je samen misschien voorkomen dat de situatie uit de hand loopt.

Blijf wel bij je rol als werkgever. Ga niet adviseren. Als je de plank misslaat, word je zelf onderdeel van het probleem.

Geld lenen?

Werkgevers zijn vaak geneigd om door middel van een voorschot of een lening acute problemen zoals loonbeslag op te lossen. Maar ze komen van een koude kermis thuis als na een tijdje zo’n lening dan ineens onderdeel van een groter probleem blijkt te zijn geworden. Je denkt immers dat het de oplossing was.

Trek nooit je portemonnee of de kas open om iemand te helpen die met een acuut probleem zit. Je medewerker helpen met geld kán, maar pas als je heel zeker weet hoe het totaal van de schulden is samengesteld. En dat kan alleen als je een professional ingeschakeld hebt. Dan wordt jouw lening een belangrijk onderdeel van de oplossing en niet het zoveelste onderdeel van het probleem.

Harde werkelijkheid

In onze praktijk zie ik het vaak gebeuren: iemand heeft met dreigend loonbeslag te maken. De werkgever loopt naar de betreffende werknemer toe en vraagt: 'joh, wat is er toch aan de hand?' De werknemer schrikt zich een ongeluk en denkt 'oh jee, nu ook al die stress op het werk!' En duikt. Hij zegt: 'geef maar hier, los ik wel op'. Verontschuldigd zich oneindig bij je.

Maar een paar weken later krijg je van de deurwaarder een boze brief: waarom heb je die informatiebrief niet teruggestuurd, werkgever?! Nu moet het meteen, want anders krijg jij een fikse boete.

Nog maar eens praten met de werknemer. Dan komt de aap uit de mouw. Er vloeien tranen. Er blijkt sprake van een onhoudbare situatie, thuis vliegt het hem aan, zijn relatie staat onder druk, de kinderen lijden eronder. Het is nu wijs niet zelf te gaan puzzelen. Ga op zoek naar een professional. Er moet een totaalanalyse komen van de situatie. De professional kan een moratorium bewerkstelligen om tijd te creëren voor onderzoek en administratieve orde in de chaos te brengen.

Regie behouden

Dus: Trap er niet in, houdt de regie. Bel voordat je in gesprek gaat met de werknemer met de deurwaarder en vraag naar mogelijkheden en oplossingen: Wat kan de werknemer nog doen om dit te voorkomen? Je kent nu de speelruimte die de deurwaarder nog bieden kan. Over de vordering zal men inhoudelijk niet veel zeggen in verband met privacyregels. Daarom meldt je bij de werknemer dat de informatiebrief er is, maakt een afspraak en zegt hem dat hij alles moet meenemen dat met het probleem te maken heeft.

Je kunt dat gesprek zelf aangaan, je kunt er ook een professional voor laten komen. Waar het nu om gaat, is dat er een begin gemaakt wordt met de oplossing.

Investeren

Als je nu je portemonnee trekt en die professionals betaalt voor je werknemer, weet je dat je investeert in plaats van je goede geld in een bodemloze put te mikken. Laat het aan de specialist over om de werknemer weer op de rails te zetten.

In overleg met de werknemer kun je het dan zo regelen dat je als werkgever betrokken wordt bij het proces. Dat heeft veel voordelen: voor schuldeisers is het een geruststellende gedachte, voor de werknemer is er geen reden meer om met gebogen hoofd door het bedrijf te lopen. Ook belangrijk: jij weet precies waar je aan toe bent.

No way dat deze werknemer jou 13.000 euro per jaar gaat kosten door allerlei complicaties bij de schuldproblematiek. Het kost je alleen een paar gesprekken en wellicht kom je tot het besluit de kosten van het hele proces op je te nemen. Want vaak kost dat maar een deel van het geraamde verlies.

Denk dus niet: schulden zijn privé en wat privé is, blijft maar privé. Want dat is een heel dure gedachte…