Meer verantwoordelijkheid voor de eerste werknemer

Het Utrechtse vertaalbureau Textcase levert hoogwaardige vertalingen van websites en boeken. Recentelijk was dat onder meer de vertaling uit het Engels van de wereldberoemde trilogie Vijftig tinten grijs. Die werd naar verluidt beter beoordeeld dan het Engelstalige origineel.

Oprichter Koert van der Scheer coördineerde in het begin zelf de vertalingen. Dat deed hij aanvankelijk vanuit Groningen, maar hij verplaatste het bedrijf al snel naar het midden van het land om dichter bij zijn klantenkring te zitten. Niet lang na de verhuizing nam hij zijn eerste werknemer aan.

Reden?

‘Er was op dat moment sprake van een groot aantal vertaalprojecten. Ik regelde alles zelf en dat betekende dat er soms sprake was van crisismanagement. Om het kwaliteitsniveau te kunnen handhaven, moest ik iemand erbij hebben. Ik zocht daarvoor een persoon die niet alleen een groot aantal externe vertalers kon coördineren, maar ook thuis was in dtp en correctiewerk.’

Hoe gevonden?

‘Mijn eerste werknemer werkte in het bedrijf van een goede vriend. Bij hem had ze ongeveer dezelfde functie als ik in gedachten had, maar ze stond op het punt om een andere baan te zoeken. Ze zocht meer verantwoordelijkheid en dat kon ik haar in mijn bedrijf bieden. We hebben toen meerdere gesprekken gevoerd en bij de derde keer was het rond. Ze ging uiteindelijk aan de slag als bureaucoördinator, een tussenfunctie tussen mij en de projectmanagers die later in dienst zouden komen.’

Lang getwijfeld?

‘Nee, want ik had de indruk dat we met deze stap enorm vooruit zouden gaan qua dienstverlening en kwaliteit. Vervolgens heb ik vrij snel de tweede en derde werknemer aangenomen. Bij de vierde stagneerde het even, toen bleek dat ik iemand had aangenomen die niet goed functioneerde. Op dat moment heb ik voor het eerst advies ingewonnen bij een P&O-deskundige.’

Eerste salaris van de werknemer?

‘Ik wist wat mijn eerste werknemer verdiende in haar vorige functie. Daardoor kon ik berekenen of het qua kosten mogelijk was. De insteek was in het begin dus het salaris dat ze hiervoor verdiende. De salarisadministratie heb ik overigens direct uitbesteed aan de accountant, wat me goed is bevallen.’

Werkt zij nog steeds bij je?

‘Nee, inmiddels niet meer. Ik geloof dat ze tot 2009 in dienst is gebleven.’

Wat is je grootste blunder op P&O-gebied?

‘Dat was de arbeids­overeenkomst van iemand die niet goed bleek te functioneren. In de eerste maand wilde ik die persoon ontslaan, maar toen bleek dat ik geen proeftijd in het contract had gezet. Daardoor moest zij het halfjaarcontract gewoon uitzingen. Ik ging ervan uit dat de proeftijd was vastgelegd in de wet, maar die moest dus ook in het contract staan.’

Nog een tip voor collega’s?

‘Een eenvoudige tip is om iemand die je op het oog hebt een dagje te laten meedraaien. Mijn ervaring is dat je daarmee een beter beeld krijgt van een kandidaat. Je ziet sneller of iemand oppakt waar hij of zij voor wordt gevraagd dan wanneer je er een sollicitatiegesprek op loslaat. Veel sollicitanten zijn namelijk getraind in het voeren van sollicitatiegesprekken.’