Sociale ondernemer in de horeca

Bijna twee jaar na de start, hebben ze drie vestigingen en 65 man personeel, waarvan de helft een arbeidsbeperking heeft. 'We willen laten zien dat deze doelgroep ook goed in een commercieel bedrijf kan functioneren.'

Jasper Kool en Sam Holtus leerden elkaar kennen op de hotelschool, waarna Sam ervaring opdeed als operationeel manager en Jasper zich specialiseerde in conceptontwikkeling. De idealistische zakenvrienden besloten samen een commercieel horecabedrijf te starten dat op een sociale manier bijdraagt aan de maatschappij.

Het resultaat was lunchroom Tosti van Josti, dat sinds juni 2016 Happy Tosti heet. Deze naam geeft het vrolijke gevoel van zowel de klanten als het personeel beter weer. 'Het restaurantconcept loopt vanaf de start als een trein', zegt Jasper. Het filiaal in Den Haag draait nu al bijna twee jaar goed, de tweede zaak in Hoofddorp opende afgelopen augustus zijn deuren. Op 1 december openen ze een derde vestiging in Leiden.

Jullie hebben een bijzonder werknemersbestand. Hoe is dat ontstaan?

'We wilden op een hippe, originele manier het sociale combineren in de commerciële horecawereld. We hebben ook naar andere groepen gekeken: ex-gedetineerden, herintreders, senioren en lichamelijk beperkten. Totdat we uitkwamen bij jonge mensen met een arbeidsbeperking. We willen laten zien dat deze groep ook goed op de arbeidsmarkt kan functioneren. We zetten deze mensen op een kwalitatieve manier in. Zo creëren ze én waarde voor ons bedrijf én zijn ze trots op hun salaris.'

Waar vind je deze medewerkers?

'In eerste instantie via een zorginstelling en later via een jobcoachorganisatie. Zij coachen mensen met een lichte arbeidsbeperking naar een betaalde baan. Ze hebben veel connecties in de wereld van onze doelgroep. Praktijkscholen, het werkgeversservicepunt, de gemeente en het UWV. We hebben straks ruim dertig mensen met een beperking in dienst; van autisme tot het downsyndroom en ADHD. Het is een heel gemêleerd team. Daar ben ik erg trots op.'

Hoe selecteer je het overige personeel? Want er is waarschijnlijk extra begeleiding nodig?

'We hebben in eerste instantie mensen aangenomen die studeerden voor sociaalpedagogische hulpverlening of ervaring hadden met de zorg en met deze doelgroep. Ze bleken alleen niet altijd even geschikt voor de horeca. Omdat het enorm druk is rond lunchtijd, moet het vooral kwalitatief goed horeca­personeel zijn. We zijn maatschappelijk betrokken, maar het is wel een commercieel bedrijf waar omzet gegenereerd moet worden.'

'We hadden dus horecamedewerkers nodig die sociaal vaardig zijn. Bij deze doelgroep moet je duidelijk en rechtlijnig zijn. Het zijn allemaal normale mensen, ze hebben alleen een kleine afwijking. Ze hebben vooral structuur nodig. Dat komt ook terug in de werkprocessen. Alles is uitgedacht en gestandaardiseerd, het is niet zo flexibel als bij een normaal horecabedrijf.'

Hoe regel je de administratieve kant van personeel?

'We hebben nu veertig medewerkers en zodra het filiaal in Leiden opengaat, wordt dat 65 man personeel. De afhandeling verloopt via een salarisadministratiekantoor. Zij doen ook onze boekhouding. We hebben een tijdregistratiesysteem ingevoerd. De medewerkers met een beperking hadden problemen om hun werktijden goed te registreren. Dus we hebben nu zo’n kast waar je je vinger langs haalt. Met één druk op de knop gaat de informatie naar het administratiekantoor.'

Wat is je grootse misser op personeels­gebied?

'We zijn in Den Haag een periode vergeten om bepaalde incentives te geven. Toen we nog veel op de vloer stonden, organiseerden we een borreltje of kozen we een medewerker van het kwartaal. Dat is er daarna een beetje bij ingeschoten, helaas. Dat hebben we inmiddels hersteld. Als werkgever moet je inzien hoe belangrijk personeel is. Dit moet je belonen. Met een borrel, een feestje of een educatief cadeautje zoals een tostireceptenboek. Je merkt dat het enorm wordt gewaardeerd.'

Wat is de belangrijkste les die je als werkgever hebt geleerd?

'Dat we te maken hebben met mensen die dit als bijbaan zien. Een student ziet het werk vaak als tussenoplossing. Niet allemaal hoor, er zijn ook mensen bij wie horeca in hun hart zit. De cao is niet bijster goed, dat weet iedereen. Het is vaak een studentenbaan. Je verdient relatief weinig en het is hard werken. Maar het is wel heel leuk. Wij merken dat we soms te hoge verwachtingen hebben van de kwaliteiten van onze medewerkers. Dat is lastig.'

Nog tips voor collega’s?

'Voer veranderingen in één keer door. Zeker bij deze doelgroep. We werken nu met vaste procedures en werkprocessen. Zo hebben we overal dezelfde service en kunnen we kwaliteit leveren. Bovendien bieden we het personeel structuur. In Hoofddorp werkten we direct bij de start volgens de vaste procedures en werkprocessen. Dan verloopt het zonder problemen.'

'Bij de start in Den Haag was nog niet alles vastgelegd. Als je dan veranderingen doorvoert, merk je dat er weerstand komt. Als je iets implementeert, zorg dat je dit van begin af aan doet. Of doe het in één keer perfect. Eis dat het zo gebeurt. Zeker met deze medewerkers, voor wie veranderingen lastig zijn.'

Tot slot, jullie zijn in recordtempo van 10 naar 65 medewerkers gegaan, hoe ga je om met deze explosieve groei?

'We zijn heel snel gegroeid, maar het is wel op een organische manier gegaan. Hoe meer mensen je aanneemt, hoe meer je moet aansturen. Hoe meer je moet structureren en hoe meer wij afstand moeten doen van taken. In iedere vestiging staan nu een fulltime bedrijfsleider en een fulltime assistent-bedrijfsleider. We stonden eerst in de zaak, maar staan er nu steeds meer boven.'

'We zijn bezig om een franchiseformule op papier te zetten, dat we begin volgend jaar willen lanceren. We hebben nu drie zaken in eigen beheer en daar blijft het ook bij. Door middel van de franchiseformule hopen wij dat zoveel mogelijk mensen met een arbeidsbeperking een leuke baan krijgen. En dat we in Nederland over een aantal jaar in alle grote steden een Happy Tosti hebben staan.'